DO RECENZOWANIA KSIĄŻEK ZACHĘCA





"Ostre przedmioty'', Gillian Flynn

Książka Gillian Flynn pt.,, Ostre przedmioty'' to thriller psychologiczny.

Powieść opowiada o młodejCamille Preaker, reporterce, która po krótkim pobycie w klinice psychiatrycznejwraca do pracy w gazecie ,, Daily Post''. Wkrótce dziewczyna dostaje zlecenie,by  napisać o dwóch zabójstwach małychdziewczynek, do których doszło w jej rodzinnym mieście. Camille bardzoniechętnie jedzie do małego miasteczka zatrzymując się u swojej matki,mieszkającej z mężem i przyrodnią siostrą głównej bohaterki. Dziewczyna zaczynapytać mieszkańców o zabójstwa, jednak nikt nie wie nic istotnego na tentemat.  Reporterka spotyka się ze starymiznajomymi, odwiedza miejsca z młodości oraz wspomina swoją małą siostrzyczkę, którazmarła w młodym wieku.  Camille stara sięodkryć prawdę o brutalnych zbrodniach. Jest coraz bardziej zdeterminowana. Poznaje młodego mężczyznę, który nieukrywa zainteresowania reporterką, jednak dziewczyna wie, że gdyby poznał jejsekret, w życiu nie chciał by z nią być. I nie myli się. Gdy młody policjant zauważa jej ciało, jest głębokowstrząśnięty. Otóż, Camille na każdym skrawku skóry ma wycięte słowa. Nie umieprzestać tego robić, mimo, że na jej ciele już brakuje miejsca na nowe wyrazy.Reporterka nie chce o tym mówić i z coraz większą determinacją dąży dorozwikłania zagadki tajemniczych zabójstw. Małymi krokami dochodzi do prawdy,która okazuje się być o wiele okrutniejsza, niż przypuszczano.

Rewelacyjna książka.Wciągająca od pierwszej do ostatniej strony. Polecam!

Wiktoria Gongor, kl. 1b
Redakcja: PULS ''Trójki''
Gimnazjum nr 3 im. Józefa Chełmońskiego w Zielonej Górze



,, Dziewczyna z pociągu'', Paula Hawkins

,,Dziewczyna z pociągu''to powieść napisana przez Paulę Hawkins, brytyjską pisarkę. Jest to thrillerpsychologiczny, opowiadający o trzydziestoletniej Rachel. Kobieta mieszka wLondynie i codziennie o godz. 8.04 wsiada do pociągu, w dzień w dzień pokonująctę samą trasę. Dawniej jeździła tą drogą do pracy, jednak została wydalona zaawanturę alkoholową. Od tej pory Rachel udaję przed swoją przyjaciółką, uktórej mieszka, że nadal spełnia się zawodowo. Każdego ranka trzydziestolatka,z okna pociągu obserwuje dom mieszczący się przy torach. Mieszka tam szczęśliwapara. Główna bohaterka bardzo im zazdrości, gdyż kiedyś ona mieszkała widentycznym domku kawałek dalej i była tak samo szczęśliwa. Do czasu, aż jejukochany porzucił ją i ożenił się z inną kobietą. Rachel bacznie obserwujelokatorów zajmujących dom koło torów. Wydaje jej się, że są w sobie bardzozakochani, więc gdy trzydziestolatka widzi piękną Megan w objęciach kogośinnego jest głęboko rozczarowana. Kilka dni po tym mieszkanka domu przy torachznika bez śladu. Rachel postanawia pomóc w poszukiwaniach. Udaje, że jestbliską przyjaciółką Megan. Początkowo każdy jej wierzy, jednak gdywychodzi  na jaw, że trzydziestolatkazna ją tylko z obserwacji, zostaje wykluczona. Rachel postanawia  na własną rękę odnaleźć piękną Megan. Zdnia na dzień dochodzi do coraz bardziej przerażających wniosków, a gdy odkrywaprawdę, jest nią głęboko wstrząśnięta.

Jest to bardzo intrygującai interesująca książka. Porusza wiele istotnych kwestii. Warto ją przeczytać.

Wiktoria Gongor, kl. 1b
Redakcja: PULS ''Trójki''
Gimnazjum nr 3 im. JózefaChełmońskiego w Zielonej Górze



"Ania z Zielonego Wzgórza‘‘, Lucy Maund Monthgomery

Moje spotkanie z,,Anią z Zielonego Wzgórza ‘‘ Lucy Maund Monthgomery zaczęło się dość typowo.Kolejna lektura w roku szkolnym, którą trzeba przeczytać. Z góry założyłam, żebędzie długa i nudna. Moją uwagę jednak zwróciła barwna okładka i koloroweobrazki w środku. To spowodowało, że zaczęłam ją czytać.

Było to mojepierwsze zetknięcie z literaturą Lucy Maund Monthgomery. Autorka napisała dużoksiążek o Ani , które cieszyły się wielką popularnością na świecie. ,,Ania z ZielonegoWzgórza ‘‘ jest powieścią o przygodach tytułowej bohaterki. Opowiada historiędziewczynki, która znajduje dom po wielu latach tułaczki, nieszczęść isamotności. Jej pojawienie w Avonlea zmieniło spokojne dotąd życie rodzeństwaCuthbert. Utwór opisuje życie mieszkańców kanadyjskiego miasteczka i ichwzajemne relacje. Ksiązka mówi o dorastaniu, a także ukazuje rolę domurodzinnego. Pokazuje, że wszystko zależy od wychowania i samokontroli.

Powieść możnapolecić każdemu. Funkcjonuje jednak stereotyp, że ,,Ania z Zielonego Wzgórza ‘‘jest tylko dla dziewczyn. To mylna opinia, gdyż chłopcy też czytają o miłości,tylko o tym nie mówią. Poza tym powieść czasami w zabawny sposób opisujeprzygody zbliżania się ku dorosłości. Historia dziewczynki znana jest w wielukrajach i to również świadczy, że jest godna uwagi i polecenia. Na pewnoprzeczytam pozostałe części „Ani z Zielonego Wzgórza”.

Marta Obrembska



"Zosia z ulicy Kociej’’, Agnieszka Tyszka

Chciałabym zaproponować książkę autorstwa pani AgnieszkiTyszki  pt.,, Zosia z ulicy Kociej’’.Książka ta ma 8 części. Moją ulubiona jest pierwsza. Posiada formę pamiętnikadziesięcioletniej dziewczynki o imieniu Zosia. Przeprowadza się ona zzatłoczonej Warszawy do Łomianek  itam  przeżywa różne ciekawe przygody zeswoją zwariowaną rodzinką: Mamą Aliną, która ma bzika na punkcie czystości i z tegopowodu sprząta Zosi pokój, ale ona tego nie lubi, ponieważ ma niespotykaneskarby pod łóżkiem. Tatą Lucjuszem, który jest psychologiem i do swojejstarszej i młodszej córki ma bardzo psychologiczne podejście. Siostrę Manię, która ma szalone pomysły… Dla Zosi jestmiła, ale bardzo ciekawska co czasami denerwuje bohaterkę, ale mimo wszystkoZosia kocha swoja młodszą siostrę.

Dziewczynka ma również Ciotkę Malinę, z którą organizujeróżne przyjęcia o charakterze artystycznym np. ,,Święto ulicy Kociej’’, na którym wszyscymieszkańcy tej ulicy, ale i nie tylko, bawili się i robili swoje własne koty zmateriałów plastycznych… Moja bohaterka ma swój magiczny sposób naodczarowywanie złych i smutnych momentów- czyli tak zwane ,,ZAKLEŃSTWA’’. Domoich ulubionych zaliczam słowa: ,, Może po to się zgubiła, żeby dla nas coś odkryła…’’Zosia zastosowała to zakleństwo,  gdy zgubiłajej się piłka i była u  sąsiadów. Dziękiniej Zosia zyskała nowe przyjaciółki Penelopki. Lubię również zakleństwo:  ,, Kółka kręcą się u wózka,  niech się uratuje brzózka’’, które zostałozastosowana wtedy, kiedy zobaczyła , że w Łomiankach jest dom, na którego dachurośnie brzózka i  Zosia bardzo chciała,żeby się uratowała, ponieważ miała się tam wprowadzić jej przedszkolnaprzyjaciółka Leo. Mama Leo bardzo lubiła rośliny, więc przesadziła brzózkę do ogrodu.I właśnie w ten sposób drzewko  sięuratowało,
a zakleństwo spełniło.

Zosia ma bardzopozytywny wpływ na innych bohaterów. Według mnie ta książka jest bardzo ciekawai optymistyczna. Moje odczucia po jej przeczytaniu są bardzo  pozytywne,książka wzbudziła  moje zainteresowanieoraz zachęciła do przeczytania dalszych części. Gdy się ją już przeczyta, widzisię świat w zupełnie innych barwach i dostrzega się rzeczy, których się wcześniej nie dostrzegało. Bardzo polecamtę książkę,
a właściwie wszystkie jej części. Uważam, że jest warta przeczytania.

Oliwia Gawrońska, kl.5
Zespół Szkół nr 2 w Pile
Gazetka „Niecodziennik Szkolny”



„Ulysses More Wrota czasu”, Pierdomenico Baccalario

Czy wiecie, gdzie znajduje się przejście do innegowymiaru? Jeśli nie, to z pewnością musicie zapoznać się z powieścią włoskiegopisarza Pierdomenico Baccalario pod tytułem „Ulysses More Wrota czasu”. Opowiadaona o trójce przyjaciół: Julii, Jasonie i Rick’u. Dwoje pierwszych bohaterów torodzeństwo, które niedawno przeprowadziło się do Willi Argo nad urwiskiem.Pewnego dnia zostają sami w domu pod opieką Nestora - ogrodnika, który odkilkunastu lat pracuje na dziedzińcu Willi. Dzieci podczas pobytu w starym  domu postanowiły pobawić się w poszukiwaczy skarbów, i wszystko się zaczęło… Jason rysował mapę, kiedyprzypadkiem długopis wpadł mu pod szafę. Znalazł tam stare zadrapane drzwi,lecz dzieci nie wiedziały, że jest ich więcej. Za wszelką cenę chciały jeotworzyć. Wtedy w Willi zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Było słychać cicheodgłosy i szelest. Dzieci najpierw szukały klucza, niestety, posiadał go dawnywłaściciel domu Ulysses More, który nigdy z niego nie wychodził. Zostawiłnastępującą wiadomość, która brzmiała tak: „Jeśli z czterech jedne otworzyszprzypadkiem, z czterech trzecie pokażą ci motto, z czterech dwoje zaprowadzi na śmierć, a z czterech jedne poprowadzą w dół”. Po tej wiadomości w tajemniczy sposóbUlysses More zniknął.

Według mnie ta książka jest bardzo dopasowana doczytelników, którzy lubią przygody i tajemnice. Zainteresowała mnie ta książka,ponieważ sama okładka może zaciekawić czytelników, a i przygody głównychbohaterów są bardzo interesujące. Co było za drzwiami? O tym możecie sięprzekonać, czytając „Ulysses More, Wrota czasu ‘’.

Małgorzata Konieczko 5B
Zespół Szkół nr 2 w Pile
Gazetka „Niecodziennik Szkolny”



,,Harry Potter i KamieńFilozoficzny", J.K. Rowling 

Powieścio Harrym Potterze polecił mi mój tata. Zawsze lubiłam bajki, lecz nie sądziłam,że akurat Harry Potter tak bardzo mi się spodoba. ,,Harry Potter i Kamień Filozoficzny" to pierwszaczęść sagi autorstwa Joanne Katherine Rowling opowiadającej o losach młodegoczarodzieja toczącego walkę ze złem.  Wszystkie części przygódmłodego czarodzieja zostały przeniesione na ekran.

Powieśćopowiada o odwiecznej walce dobra ze złem. Głównym bohaterem jest Harry Potter,młody czarodziej, który przeciwstawia się złu tego świata w postaci LordaVoldemorta.  Jest sierotą, synem sławnychczarodziejów Potterów, którzy oddali życie w jego obronie. Harry prawiepodzielił los swoich rodziców, jednakże ofiara rodziców spowodowała, żezaklęcie Voldemorta odbiło się od niego i ugodziło Księcia Ciemności. Po tym spotkaniu z Lordem Voldemortem Harryemupozostała na czole blizna w kształcie błyskawicy.

Pośmierci rodziców Harry był wychowywany przez wujostwo, które zataiło przed nimjego pochodzenie. Nie był tam traktowany zbyt dobrze. Mieszkał w komórce podschodami i  musiał znosić różne nieprzyjemnościze strony swojego kuzyna. Takbyło do chwili, kiedy dowiedział się, że jest czarodziejem i rozpocząłnaukę  wHogwarcie- szkole magii. Bardzo ważni dla fabuły powieści są równieżpoznani   w Hogwarcie przyjaciele Harryego - Ron Weasleyi Hermiona Granger. Razem przeżywają rozmaite przygody.

Harryw Hogwarcie uczył się magii, latania na miotle, warzenia eliksirów, rzucaniazaklęć oraz obrony przed czarną magią, ponieważ chciał być dobrym człowiekiem  iczarodziejem.  Chociaż dopiero sięuczył,  w świecie magii był już bardzosławny ponieważ przeżył starcie z Lordem Voldemortem. Wszyscy traktowali gowyjątkowo i oczekiwali, że uchroni ich świat przed czarną magią.

Przeczytałamwszystkie części sagi o Harrym Potterze i śmiało mogę polecić lekturę przygódmłodego czarodzieja wszystkim, którzy uwielbiają  opowieści z dreszczykiem pełne zaskakującychzwrotów akcji i humorystycznych sytuacji. To co mnie szczególnie ujęło to pełne optymizmu podejście do życiagłównego bohatera i jego teksty często przesiąknięte ironią. W deszczowe dnizbliżających się wakacji na pewno do nich wrócę. 

Agata Brandenburger, kl. 4d
Zespół Szkół nr 2 w Pile
Gazetka „Niecodziennik Szkolny”



„Alchemik”, Paulo Coelho

Ostatnią książkąpo którą sięgnęłam był "Alchemik" Paula Coelho.  Przyznam, że była to wspaniała książka,łamiąca wszystkie bariery ludzkiego strachu przed naszymi marzeniami  i największymi pragnieniami.

 Autor przedstawia nam  człowieka postępującego zgodnie z własnymsumieniem,   a przede wszystkim - wolą.  Mówi, żeby marzyć , nie bać się ryzyka,pokonywać własne lęki  i podążać własnądrogą.  Czytając książkę, zaczynamymyśleć, o rzeczach , które wolelibyśmy zapomnieć , o marzeniach, których boimysię urzeczywistnić. Boimy się powiedzieć: „stop”, boimy się ryzyka. W jednejchwili można wszystko stracić. Życie bez myślenia o całym świecie, Bogu, o tym,co dobre i złe jest o wiele prostsze.  Wksiążce Paula Coelho główny bohater posiadał tylko owce, nie miał prócz nichnikogo, za kogo by odpowiadał, nie miał obowiązków. Jednak podczas wędrówkiprzez pustynie człowiek ten spotkał osobę, którą pokochał. Pasterz bał sięwyjazdu, ponieważ myślał, że dziewczyna zapomni o nim i ich wielkie uczuciezniknie. Autor wie, że prawdziwa miłość przetrwa wszystko, poczeka, wybaczy,nie będzie gniewna, a jeśli nie jest szczera, to nic nie jest stracone. Mówinam także, że żeby coś osiągnąć trzeba na to najpierw zapracować, gdyżsamodzielne zdobycie swojego celu będzie największą nagrodą. Powieść tegoniezwykle utalentowanego prawnika, dziennikarza, podróżnika, scenarzysty,dyrektora teatru, a przede wszystkim - wielkiego poety, jak widać skłania dowielu przemyśleń. Powieść jest nieźle podbudowana psychologicznie, możnaznaleźć w niej trochę filozofii. 

Czytanie tejksiążki jest bardzo przyjemne, wraz z autorem rozważa się i myśli o bardzoważnych, tak rzadko poruszanym przez nas samych, a zarazem codziennychsprawach. Książka także mówi nam dużo o kulturze arabskiej i jej zwyczajach.Koniec książki pokazuje nam, że to czego poszukujemy przez całe życie jestzazwyczaj bliżej niż oczekujemy.  Jednak,aby dowiedzieć się tego i zanurzyć w prawdziwe piękno książki, trzeba samemu jąprzeczytać. Książka idealna jest dla każdego przedziału wiekowego, zaczynającod nastolatków, którzy wchodzą w świat dorosłości, po starsze osoby, które mogąwrócić z tą książką do chwili, kiedy oni sami poszukiwali swojej „własnejlegendy”.

Julia Kosowicz,kl. 2a
Gimnazjum nr 3im. Józefa Chełmońskiego w Zielonej Górze
Redakcja: PULS ''Trójki''



„Oskar i Pani Róża”, Éric-Emmanuel Schmitt

Książka została wydana w 2002 roku we Francji. W Polscewydano ją 2 lata później przez wydawnictwo „Znak”.

Książka opowiada historię Oskara – 10-letniego chłopca choregona raka. Lekarze nie dają mu szans na wyleczenie. „[..] Jestem przeszkodą dlamedycyny[...]”- mówi w utworze Oskar. Każdego dnia odwiedzała go Pani Róża,wolontariuszka, która dzięki historii legendarnych zapaśniczek pomaga głównemubohaterowi utworu pogodzić się z nadchodzącą śmiercią. Wymyśla zabawę  w 12 proroczych dni. Chłopiecma przeżywać każdy kolejny dzień tak, jakby było to 10 lat. W taki sposób Oskarmiał przeżyć 120 lat. Wolontariuszka dala mu jeszcze jedno zadanie. Miał codzienniepisać list do Boga gdzie opisuje swoje życie, wątpliwości i doświadczeniażyciowe.

„Zapominamy, że życie jestkruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmybyli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po razpierwszy.”  - oto jeden z bardziej znanych cytatów na całymświecie. Ostatnie zdanie często spotyka się np. w opisach zdjęć na portalachspołecznościowych.

Książka chwyta za serce i pokazuje jak życie jest krótkiei kruche. Polecam tę książkę każdemu niezależnie od wieku. 

AmeliaMierkiewicz, kl. 1a
Gimnazjum nr 3 im. Józefa Chełmońskiego  w Zielonej Górze
Redakcja: PULS ”TRÓJKI”




„Jesienna miłość”, Nicolas Sparks

Po obejrzeniu filmu „Szkoła uczuć”, którąwyreżyserowano na podstawie książki, postanowiłam przeczytać prawdziwą historiętych dwojga nastolatków.

Narratorem„Jesiennej miłości” jest tupięćdziesięcioletni mężczyzna, Landon Carter. Opowiada on czytelnikowihistorię, która przytrafiła mu się, gdy miał lat zaledwie kilkanaście. Głównymi bohateramisą Jamie Sallivan i Landon Carter, 17-latkowie zaczynający naukę w ostatniejklasie szkoły średniej. Landon jest typowym nastolatkiem dziecinny, beztroski,żyjący we własnym świecie, gdzie nie było żadnych problemów. Nie myśli oprzyszłości, zaś jego ojciec ma już dla niego plan. Landon nie wie jak szybko będzie musiałdorosnąć i z jakim problemem się zmierzyć. Pewnego dnia na jego drodze pojawiasię Jamie, nieśmiała  i delikatnadziewczyna, która nie pasuje do jego świata i rzeczywistości. Jest osobą, której jedynym celemjest niesienie pomocy innym, oraz opiekowanie się swoim owdowiałym ojcem -pastorem. Uczucie między dwojgiem rodzi się bardzo długo. Jest wystawiana  na różnego próby,szyderstwa rówieśników, rodziców oraz na ich własne niezdecydowanie. W końcu miłość zwycięża, ale przegrywaz losem.

Książkęczyta się jednym tchem, sprawia to język autora, który niesie dużobłyskotliwości, melancholii, wzruszeń i smutku, ale jest także przeplatanydowcipem. Czytając książkę można wczuć się w uczucia towarzyszące bohaterom.Najbardziej polecam książkę nastolatkom, bo historia Londona i Jamie, możeprzydarzyć się każdemu z nas w najbardziej nieoczekiwanym momencie.

Julia Kosowicz, kl. 2a
Gimnazjum nr 3 im. Józefa Chełmońskiego w Zielonej Górze 
Redakcja: PULS ''Trójki''



,,Książe Mgły'', Carlos Ruiz Zafón 

Pierwsza książka autora znanegoprzede wszystkim z ,, Cienia Wiatru'' i ,,Gry Anioła''. Powieść krótka, bo  licząca niecałe 200 stron. Jest topierwsza część Trylogii mgły. Przypisywana do klasyfikacjiksiążek dla młodzieży, pomimo listu ,w którym autor pisze, że tworzył tąksiążkę z  myślą o tym, aby mogli po nią sięgać czytelnicy w każdymwieku. 

Jest rok 1943. Z powodu wojny rodzinaCarverów przeprowadza się do małej wioski nad morzem. Zamieszkuje dom porodzinie Fleischmannów, których syn nieszczęśliwie w wieku 9 lat utonął. KiedyMax udaje się zwiedzić okolicę, spotyka Rolanda. Chłopaka parę lat starszego,którego dziadek jako jedyny uszedł z  życiem z ,,Orfeusza'' statku, któryzatonął wiele lat temu. W podzięce Victor Kray wybudował latarnię i co nocdoprowadza statki bezpiecznie do portu. Max zapoznaje Rolanda ze swoją starsząsiostrą Alicją. Trójka przyjaciół jest świadkami wielu dziwnych zjawisk, którepróbują zrozumieć i rozwikłać. Jak potoczą się losy znajomych? Dlaczegoopowieści starego latarnika zawierają dziwne niedokończenia? I co wspólnego ztym wszystkim ma tajemniczy cmentarz posągów? Na te i inne pytania znajdzieszodpowiedzi na pewno w tej książce. 

Julia Kraszewska kl. 3b
ZS nr 2 Publiczne Gimnazjum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego
Gazetka ,, Dwójeczka''