DO RECENZOWANIA KSIĄŻEK ZACHĘCA





,,Opowieść wigilijna”

Moją szkolną lekturą do przeczytania była ostatnio ,,Opowieść wigilijna”, która skłoniła mnie do głębszych przemyśleń o swoim życiu i nie tylko.

Całą akcja książki rozgrywa się w Anglii w Londynie. Głównym bohaterem książki jest Ebenezer Scrooge, który nie jest dość przyjaznym osobnikiem. Ebenezer ma kantor, w którym pracuje jego pracownik, któremu zbyt dobrze nie płaci ponieważ jest on ogromnym sknerą i dusigroszem. Scrooge posiada siostrzeńca miłego i dobrego, który zawsze przychodzi szczęśliwy do swego wuja, a on odrzuca go i nie chce z nim rozmawiać. Wspomnę jeszcze, że Scrooge współpracował z Marleyem swoim najlepszym wspólnikiem, lecz już nie żyje umarł w Święta Bożego Narodzenia. Pewnego dnia przed świętami Ebenezera w domu nachodzi duch Marleya, który ostrzega go przed swoim skąpstwem oraz złością ponieważ może skończyć jak on czyli smutny i samotny i nigdy nie zazna szczęścia w niebie po śmierci. Zjawa przekazuje mu informację o przybyciu trzech duchów: pierwszy duch przeszłych Świąt Bożego Narodzenia ,drugi duch teraźniejszych świąt i trzeci duch przyszłych świąt. Pierwszy dych pokazał mu święta, gdy był jeszcze małym chłopcem oraz jak powoli przemieniał się w zachłannego człowieka. Drugi duch pokazał mu święta, w które wszyscy ludzie cieszą się i przebywają w gronie rodzinnym w ten wspaniały czas Świąt Bożego Narodzenia . Trzeci i ostatni duch pokazał Scroogowi święta, w które stanie się coś strasznego czego on sam się nie spodziewał. Czy uda mu się zmienić? Czy będzie mógł odwrócić jego straszny los? Czy naprawi relacje z innymi? Tego dowiecie się czytając tą wspaniałą książkę.

Podsumowując książka skłania ludzi do przemyśleń na swój temat. Czy, np. dobrze traktujemy drugiego człowieka? Pozwala nam na zdobycie pewnej refleksji oraz pokazuje, że święta to ten idealny czas aby wszyscy spotkali się przy jednym stole, porozmawiali i spędzali jak najlepiej ten czas z rodziną.

Polecam!!!

Jakub Muras

Redaktor gazety szkolnej "Kurier Jedynki"

SP1 Czerwionka-Leszczyny



„KAMIENIARZ”

Jestem przekonana, że wśród redaktorów znajdą się fani kryminałów. Ja wkraczam do ich świata i zaczęłam od tzw. „Czarnej Serii” szwedzkiej pisarki, Camilli Läckberg. Ostatnio miałam przyjemność czytać już trzeci z kolei tom serii, „Kamieniarza”.

Jak to kryminał, opowiada o morderstwie, jednak sprawa jest wyjątkowo paskudna, gdyż chodzi o śmierć siedmioletniej dziewczynki. Jej ciało znajduje pewien rybak, gdy rano wyciąga sieci. Policjant Patrik Hedström natychmiast zjawia się na miejscu. Wszystko wskazuje na wypadek, jednak sprawa nie jest taka prosta, jak się wydaje. Tymczasem sama Erika zajmuje się dzieckiem w domu, przez co tytuł głównego bohatera należy się Patrikowi. Jak w poprzednich książkach w międzyczasie poznajemy również inną historię, z przeszłości.

Opowiada o rozpieszczonej arystokratce, Agnes. Popełniła wiele błędów i mogą być one kluczowe w śledztwie, mimo że wie o nich tylko czytelnik i osoby niekoniecznie będące wciąż na tym świecie.

Książka jest bardzo tajemnicza, wymaga myślenia, a autorka daje dużo fałszywych wskazówek. Osobiście dopiero na chwilę przed podaniem mordercy domyśliłam się sprawcy, jednak wcale się go nie spodziewałam! Lektura trzyma w napięciu do ostatnich stron i nie daje chwili wytchnienia.

Nie mogę doszukać się większych wad tej książki, prócz tego, że ginie dość dużo osób i może być według niektórych zbyt brutalna, jednak polecam ją wszystkim, którzy lubią dobre kryminały. W końcu nie bez powodu książki Läckberg są bestsellerami.

Matylda Maciejewska

WagnerPressII



KRZYŻACY - lektura szkolna

Większość osób powinna znać powieść historyczną „Krzyżacy”, w końcu jest ona lekturą. Napisał ją Henryk Sienkiewicz, w czasach, kiedy Polska była jeszcze pod zaborami. Można założyć, że chciał przypomnieć czasy świetności naszego kraju. Akcja dzieje się bowiem w latach 1399-1410. Główny bohater to rycerz Zbyszko, poznajemy go w gospodzie „Pod Lutym Turem” na pierwszych stronach książki. Tam poznaje Danusię, od tego się zaczyna.

Książka opowiada historię fikcyjnego Zbyszka, jego wuja i przyjaciół, jednak zawiera również postacie i wydarzenia historyczne, tj. bitwę pod Grunwaldem lub zbiorowego bohatera - Krzyżaków. Akcja jest ciekawa i jest jej dużo, ciągle coś się dzieje, jednak książka jest napisana językiem staropolskim, przez co niektóre słowa mogą być niezrozumiałe. Według mnie jest również za dużo opisów, to spowalnia wszystkie wydarzenia. Powinno być trochę więcej dialogów lub bardziej zwięzłe opisy. Moje wydanie książki ma również świetną okładkę oraz kilka stron przeznaczonych na ilustracje, swoją drogą bardzo ładne.

Uważam, że jeśli ktoś lubi historię, to powieść „Krzyżacy” może mu się spodobać, jednak sądzę, że styl pisania Sienkiewicza może trochę zniechęcać młodszych ludzi. Wszystko jednak zależy od osoby i jej upodobań.

Matylda Maciejewska

WagnerPessII



SIENKIEWICZ I NUDA ŚREDNIOWIECZNA

Każdemu, kto dobrze zna historię Polski, wydarzenia takie jak bitwa pod Grunwaldem i postrach siany przez Krzyżaków nie są obce. Ten okres w dziejach Polski wspaniale opisał Henryk Sienkiewicz w powieści „Krzyżacy”.

„Krzyżacy” to powieść historyczna napisana przez Sienkiewicza dla pokrzepienia serc Polaków pod zaborami. Pisarz opisuje waleczność i męstwo polskiego rycerstwa za czasów Króla Jagiełły. Opisano w niej okres pomiędzy śmiercią Królowej Jadwigi (1399 r.), a bitwą pod Grunwaldem (1410 r.). Książka opisuje, jak w tym czasie wyglądało życie rycerskie, a jako przykład przedstawia nam – wymyślonego przez autora – Zbyszka z Bogdańca. Już dzięki kilku pierwszym stronom powieści poznajemy tę postać bliżej. Młody Zbyszko przewija się przez całą historię opisaną w „Krzyżakach”. W wędrówce towarzyszą mu również inne postacie, takie jak Maćko z Bogdańca (wuj Zbyszka), Danuśka (córka Juranda) czy nawet sam Jurand ze Spychowa. Ale oni nie są ze Zbyszkiem cały czas, dla przykładu: kiedy Zbyszko zostaje aresztowany – Maćko wyjeżdża do Malborka. Lub inny przykład: Danusia zostaje porwana.

Książka opisuje również wiele obyczajów rycerskich – już w drugim rozdziale powieści mamy pokazaną tradycję rycerską, a mianowicie: ślubowanie. W przypadku „Krzyżaków” Zbyszko ślubuje Danusi, ponieważ tak go zauroczyła, że „myślał iż to anioł […]”. Na końcu powieści Zbyszko wraz z Maćkiem biorą udział w wygranej przez Polaków Bitwie pod Grunwaldem.

W mojej opinii powieść Henryka Sienkiewicza pod tytułem „Krzyżacy” dobrze opisuje wydarzenia historyczne, choć widzę w niej sporo wad. Pierwszą, jak dla mnie, wadą jest historia pomieszana z fikcją. Kiedy te dwa elementy się przeplatają, to można dostać mętliku w głowie. Niektórym to odpowiada, ale mnie osobiście nie. Dużą wadą owej powieści jest również okropna nuda, jeśli chodzi o opisywaną akcję. Owszem, są przebłyski, które mimo woli, zaciekawią każdego. Ale poza tym, książka jest po prostu nudna. Dla nas, młodzieży z siódmej klasy, siedzenie i czytanie (szczególnie tak długiej powieści) jest niemal niemożliwe. Jednymi słowem „Krzyżacy” to ogromna ilość nudy oraz archaizmów.

Maja Biskupska

WagnerPress II



,,Sposób na Alcybiadesa” Edmunda Niziurskiego

Po lekturę pt. ,,Sposób na Alcybiadesa” sięgnąłem nie z własnej woli, lecz z powodu tego, że była ona obowiązkowa. Jednakże, kiedy otworzyłem ją na pierwszych stronach, spojrzałem na nią ze zdziwieniem. Ujrzałem na nich hasło ,,SPONAA”. Co to znaczy ta SPONAA? Kim był Alcybiades? Czy to jakiś rzymski lub grecki filozof lub dowódca? Te pytania dręczyły mnie, aż do czasu, gdy uzyskałem na nie odpowiedź.

Książka opowiada o czwórce chłopaków z klasy 8a z Liceum im. Lindego w Warszawie, którzy poświęcają swoje pieniądze, swój czas oraz nerwy, aby zdobyć sposoby na gogów, czyli swoich nauczycieli. Jednak udaje im się zdobyć tylko sposób na Alcybiadesa, starego dobrodusznego nauczyciela historii. Czy wyjdzie im to na dobre? Czy jednak okaże się to katastrofą? O tym dowiecie się, czytając ,,Sposób na Alcybiadesa”.

Moim zdaniem lektura ta jest bardzo wciągająca i interesująca, gdyż czwórka „wyczynowców” ma naprawdę ciekawe życie szkolne, które kończy się niespodziewanym sukcesem pedagogicznym Alcybiadesa. Ta powieść powinna być nie tylko dla dzieci, ale też dla rodziców, aby zrozumieli, że nie tylko oni mają swoje problemy.

Jakub Włodarczyk, Niecodziennik Szkolny



„Polska na wycieczkę”

Autorem tej książki jest Dariusz Andrzejewski. Jest to trochę forma przewodnika, choć nie do końca. Wydana została przez wydawnictwo Burda a pod patronatem National Geographic.

Książka podzielona jest na kilka rozdziałów. W każdym z nich opisany jest inny zakątek Polski. Dość szczegółowo potraktowany jest temat zamków, pałaców i rezydencji. Opisane są zabytki, które można tam zobaczyć, dzieje tych budowli i losy ich właścicieli. Można znaleźć informacji na temat imprez cyklicznych i innych wydarzeń, jakie mają co jakiś czas tam się odbyć oraz ważne adresy i telefony lub strony internetowe. Ważnym tematem są symbole danych zakątków naszego kraju. Przedstawione są ważne miejsca w dziejach Polski oraz opisy wydarzeń historycznych, jakie miały kiedyś tam miejsce. Osobno traktowane są miasta warte zobaczenia w danym regionie. Często są to duże miasta a czasem malutkie miasteczka, ale bardzo ciekawe i warte odwiedzenia. Niektóre ich nazwy są mało znane i nawet nie zdawałam sobie sprawy, że jest tam tyle atrakcji. Kunsztu książce dodają liczne zdjęcia. Osobny rozdział to opis 24 oryginalnych i niepowtarzalnych imprez na cztery pory roku. I latem i zimą można się tam fajnie i ciekawie bawić.

Polecam tę lekturę zarówno tym, którzy dopiero planują jakiś wyjazd i szukają inspiracji w jakim kierunku, jak i tym, którzy już ten kierunek obrali i nie chcą się nudzić. Warto mieć tę książkę, nie kosztuje zbyt dużo, bo mój egzemplarz kosztował tylko 9,99, więc jak za 269 stron to naprawdę niewiele.

Katarzyna Blicharczyk

Redakcja LIDER Odrzykoń



„Kreacje tańca z gwiazdami”

Książka autorstwa Doroty Williams to doskonała lektura dla wszystkich miłośników programu rozrywkowego „Taniec z gwiazdami” oraz dla wszystkich osób interesujących się modą.

Jest to książka w formie albumu. Na każdej ze stron możemy znaleźć inną kreację, w której występowali tancerze i tancerki wyżej wymienionego programu. Jest zdjęcie ubrania jakie zaprojektowała Dorota Williams, jej osobisty komentarz i opowieść skąd wziął się jej pomysł na nie oraz zdjęcie pary, która w tym ubraniu tańczyła. Dodam, że opowiada ona o pierwszych edycjach programu, gdzie emisja miała miejsce na TVNie a nie o tych teraz na Polsacie. Po kolei omawiane są kolekcje od roku 2005 do 2010.

Polecam, jeśli lubi ktoś modę, albo szuka inspiracji do stworzenia niesamowitej kreacji.

Katarzyna Blicharczyk

Redakcja LIDER Odrzykoń



„Pielęgnacja ogrodu”

Sięgnęłam po tę książkę, bo zmusiła mnie sytuacja, gdyż szukałam inspiracji do przerobienia naszego domowego skalniaka i ogródka. W książce tej autorstwa Hansa Bastiana a przełożonej na język polski przez Magdalenę Jatowską można znaleźć wiele porad, uwag i wskazówek dotyczących ogrodu.

Książka jak większość, dzieli się na rozdziały. W każdym po kolei przedstawione są w kolejności chronologicznej etapy przygotowania ogrodu i stworzenia w nim jak najlepszego wrażenia i atmosfery. Jest w niej wiele cennych uwag a co ważne jest dokładnie opisane co zrobić, żeby się nie przepracować a mieć efekt jak spod ręki fachowca. Książka utwierdza w przekonaniu, że można wszystko zrobić samemu, tylko trzeba wiedzieć jak a to w tej książce jest opisane. Wiem jednak, że nie wszystko jest takie proste. Łatwo napisać a trudniej samemu zrobić….

Poradnik zyskuje w mojej ocenie dzięki licznym pięknym zdjęciom. Znalazłam na nich kilka inspiracji, ale czy to tak u nas w domu wyjdzie to niewiadomo.

Polecam każdemu kto lubi tematykę ogrodnictwa, bo znajdzie wiele rad i wskazówek.

Katarzyna Blicharczyk

Redakcja LIDER Odrzykoń



„ZAKOPANE”

Jest to kolejna książka zakupiona do mojej kolekcji z racji wyjazdu. Wiem, że jest teraz Internet, gdzie aż roi się od informacji, ale ja jestem zdania, że przewodnik w plecaku to najlepszy przyjaciel na podróże i wędrówki. On zawsze będzie ze mną a przecież mogę nie mieć sieci, mogę na szybko nie znaleźć tego co akurat potrzebuję… Z książką nie będzie takiego problemu, chyba że zapomnę lub zgubię…..

Autorem tej książki jest Jerzy Kosim. W pierwszej części są informacje dotyczące zimowej stolicy Polski, czyli krótka opowieść o historii, dokładny plan miasta z zaznaczeniem najważniejszych obiektów i punktów oraz co warto zobaczyć w mieście. W dalszej części czytelnik znajdzie 59 różnych propozycji wycieczek w Zakopanem i w jego okolicy. Ta część uważam, że jest wspaniała i niezwykle pomocna, zwłaszcza, jeśli ktoś jest tam po raz pierwszy lub już kolejny a brakuje mu pomysłów na miłe spędzenie dnia. 59 wycieczek oznacza, że jest z czego wybierać. Mało tego, bo są one bardzo wyśmienicie opisane z dokładnym czasem ich odbycia. Są porady komu zaleca się iść w konkretne miejsce a komu raczej odradza. Wiadomo, że nie wszędzie można pójść z dzieckiem w wózku, czy z takim mniejszym, ale już na własnych nogach. Turysta amator wielu rzeczy nie wie a z tą książką się dowiaduje. Jest też sporo porad, o których rzadko się pisze. Kunsztu dodają liczne zdjęcia i mapki. Mapki są w bardzo dokładnej skali, więc jest na nich sporo informacji.

Polecam zwłaszcza turystom amatorom, bo na pewno i pomoże i sprawi, że czas spędzony w Zakopanem uznają za owocny i cudowny.

Katarzyna Blicharczyk

Redakcja LIDER Odrzykoń



„Chajzerów dwóch”

Książka to można powiedzieć wywiad rzeka ze znanym prezenterem Zygmuntem Chajzerem i jego równie znanym synem Filipem. Wywiad to jednak za dużo powiedziane, bo jest on wtedy, gdy ktoś zadaje pytanie a ktoś inny na nie odpowiada. Tu jest inaczej. To ojciec i syn rozmawiają ze sobą przez cała książkę. Są tam tylko i wyłącznie dialogi między nimi a spisała je Anna Derengowska a wydało wydawnictwo Prószyński i spółka. Jest to książka z 2017 roku czyli bardzo na czasie.

Panowie rozmawiają ze sobą w zasadzie na każdy temat. Są liczne wspomnienia z dawnych lat, są omawiany sprawy bieżące. Język jest bardzo prosty, bo taki codzienny jakim się każdy posługuje rozmawiając z bliską osobą. Nie brakuje momentów wzruszających jak i zabawnych, bo często wspominają zabawne momenty z życia małego Filipka. Kunsztu dodają bardzo liczne zdjęcia pochodzące z prywatnego rodzinnego archiwum, czyli takie jakich nikt wcześniej nie widział.

Motywem przewodnim jest na pewno wzajemny szacunek i zrozumienie obu panów. Widać, ze do dziś łączy ich mocna wieź i mogą na sobie polegać. Filip pokazuje w książce, że można mieć rodziców zarówno tolerancyjnych jak i takich, którzy potrafili go ukształtować i wpłynęli w dużej mierze na to kim został. Zygmunt zaś pokazuje, że ojciec to zarówno bliski przyjaciel jak i chwilami surowy opiekun prawny. Polecam

Katarzyna Blicharczyk

Redakcja Lider Odrzykoń