DO RECENZOWANIA KSIĄŻEK ZACHĘCA 
Anna Mazer „Co dwie głowy, to nie jedna”
Jest to opowieść o uczniach klasy piątej, ich szkole i problemach. Główną bohaterką jest Abby. Swoje przeżycia opisuje w pamiętniku. Gdy zachorowała na grypę, w szkole ogłoszono konkurs na najlepszą pracę. Można było wybrać dowolny temat, wykonać coś ciekawego i opisać to, co się zrobiło. Były to prace grupowe. Abby miała ją wykonać z uczniem innej klasy. Miał na imię Casey i jak się okazało był całkiem fajny. Ich praca dotyczyła skał i różnych kamieni. Gdy mieli ją kończyć dziewczynka zgubiła zebrane minerały. Ciężko to przeżyła, jednak Casey postanowił, że wspólnie wybrną z tej trudnej sytuacji. Wszystko się udało i dobrze zakończyło. Autorka pokazała w książce, jak wygląda życie w szkole. Widzimy przyjaźnie, jedne prawdziwe, inne na pokaz. W razie problemów zawsze można liczyć na
rodzinę. Jeżeli się mamy coś osiągnąć trzeba bardzo chcieć i nie rezygnować. Nawet wtedy, gdy sytuacja wydaje się beznadziejna. Zawsze można znaleźć jakieś wyjście. Książka jest bardzo ciekawa, bo opisuje dzieci, takie jak my. Porusza ich problemy i radości. Warto ją przeczytać.
Dawid Dzięgielewski
PSP 5 Kraśnik
„Czytaczek”
Carlo Collodi „Pinokio”
Na początku roku szkolnego moja ciocia kupiła mi książkę o tytule „Pinokio”. Przez długi czas nie chciałam jej czytać, bo była za długa i nie miała obrazków. Pod koniec roku szkolnego pani od j. polskiego kazała nam ją przeczytać. Jak zaczęłam lekturę, bardzo mnie zaciekawiła. Ćwiczyłam swoją fantazję, musiałam sobie wszystko wyobrazić, bo w książce nie było obrazków.
Baśń napisał Carlo Collodi, a właściwie Carlo Lorenzini. Był włoskim pisarzem i dziennikarzem. Urodził się 24 listopada 1826 roku w Florencji, a zmarł 26 października 1890 roku też w Florencji.
Głównym bohaterem jest Pinokio, pajacyk wyrzeźbiony z kawałka drewna przez majstra Gepetta. Kukiełka wyglądała jak zwykły chłopiec. Gepetto chciał, żeby Pinokio wyrósł na porządnego chłopca, ale ten nie miał ochoty się uczyć, tylko tęsknił za zabawą.
„Pinokio” to ciekawa i mądra książka, którą powinny przeczytać wszystkie dzieci. Mądra jest dlatego, ponieważ Pinokio został ukarany za to , że nie poszedł do szkoły, ale potem zrozumiał, że musi się uczyć. Ciekawa, gdyż Pinokio miał dużo mrożących krew w żyłach przygód. Najbardziej mnie się nie podobało, jak Pinokio nie posłuchał się Świerszcza.
Polecam tę książkę. Bohater ma dużo przeróżnych i ciekawych przygód, jedne są smutne, inne śmieszne.
Paulina Marcyniuk 4b
„Pogodniak Szkolny”
SP 48 w Szczecinie
„Kamienie na szaniec”
Twórcą książki pt. „Kamienie na szaniec” jest Aleksander Kamiński. Dzieło to, powstało z zapisków; notatek jednego z bohatera Tadeusza Zawadzkiego pseudonim: „Zośka”. Początkowo tytuł miał brzmieć „Kamienie przez Boga rzucane na szaniec”, jednak został on skrócony. Inspirację do nadania owego tytułu zaczerpnięto z utworu Juliusza Słowackiego „Testament mój”.
Książka „Kamienie na szaniec” opowiada o niezwykłej historii przyjaciół, którym przyszło zmierzyć się z okrutnymi czasami wojny. Główni bohaterzy to Aleksy Dawidowski, Tadeusz Zawadzki oraz Jan Bytnar, pseudonimy kolejno: Alek, Zośka i Rudy. Pełnią oni służbę na rzecz ojczyzny, przeprowadzają akcje konspiracyjne oraz walczą z bronią w ręku. Opisane w dziele walki i mały Sabotaż wymagał niezwykłego poświęcenia, ale i odwagi. Nie każdy był w stanie zaryzykować tak wiele. Jedną z ciekawszych historii opisanych w utworze była akcja pod Arsenałem. Podczas tej akcji odbito przyjaciela-Rudego z rąk Gestapowców, którzy przewozili go do Pawiaka, po wcześniejszych nieludzko okrutnych przesłuchaniach. Akcja została przeprowadzona szybko, każdy ruch został dokładnie przemyślany. Warto przeczytać tą książkę, gdyż dzięki niej można przekonać się o niezwykle brutalnym zachowaniu Niemców, którzy od 1939r. okupowali Polskę. Zośka, Alek i Rudy to bohaterzy i najlepsi koledzy, którzy potrafili pięknie żyć i umierać. Nie bali spojrzeć się śmierci w twarz. Walczyli o Polskę do ostatnich chwil.
Moim zdaniem, utwór „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego jest warty uwagi. Ukazuje on ogrom wysiłku, włożony w odzyskanie wolnej Polski oraz wielkość przyjaźni.
Natalia SzarekRecenzja książki pt. „Balladyna” Juliusza Słowackiego
Książka Juliusza Słowackiego pt. „Balladyna” została napisana w 1834 roku w Genewie. Jest to dramat, w którym pomieszany jest świat fantastyczny z prawdziwym. Juliusz Słowacki napisał to dzieło podczas gdy Polacy byli zmuszani do emigracji.
Utwór Juliusza Słowackiego opowiada o historii dwóch sióstr Balladyny i Aliny, które w pewien sposób walczą o rękę adoratora. Mieszkają one w chacie swojej matki Wdowy. Pochodzą z biednej rodziny, w której praca w polu jest im dobrze znana. Jedna z ciekawszych akcji to scena, w której Balladyna zabija swoją siostrę. Czyni to ona zachowując zimną krew. Umyślnie zabija swoją siostrę przekonana, że da jej to lepsze życie w przyszłości i rękę zamożnego księcia. Decyduje się również na drastyczne kroki, by pierwsze dokonane zabójstwo nie wyszło na jaw. Balladyna okropnie potraktowała też swoją własną matkę- wypędza ją z zamku podczas burzy. Wdowa po oskarżeniu Balladyny umiera na torturach. Balladyna to okrutna antybohaterka, która w całym utworze zabija swoją siostrę Alinę, Kostryna, Grabca i Gralona. Na końcu dosięga ją kara za swoje przewinienia.
Moim zdaniem utwór Juliusza Słowackiego pt. „Balladyna” jest warty polecenia. Książka ta przestrzega przed kłamstwami i złymi uczynkami, gdyż kłamstwo ma krótkie nogi. Historia Balladyny jest swego rodzaju przestrogą przed oszustwem i nieuczciwością. Uczy, by nie dążyć do celu ‘’po trupach’’ a robić to tak, by nie robić nikomu krzywdy.
Natalia Szarek„Opowieść wigilijna”
Książkę pt. „Opowieść wigilijna ” przeczytałam niedawno z uwagi na jej analizę na lekcjach języka polskiego. Napisał ją Karol Dickens, a książka jest nowelą.
Akcja książki toczy się w dzień wigilii Bożego Narodzenia, w noc wigilijną i w święta w Londynie. Głównym bohaterem jest Ebenezer Scrooge, człowiek w podeszłym wieku, bardzo skąpy i okrutny, prowadził kantor. Nie miał on przyjaciół, bo im nie ufał w kwestiach pieniędzy. W czasie wigilijnej nocy ujawnia mu się duch jego współpracownika , który zachowywał się tak samo jak on i gdy zmarł musiał przechodzić cierpienia i męki. Duch przestrzega go i prosi go by się zmienił. Później objawiają mu się duch Wigilijnej Przeszłości, duch Wigilijnej Teraźniejszości i duch Przyszłych Wigilii. Spotkania z duchami uświadamiają mu, że bycie złym i okrutnym nie jest opłacalne. Ale czy jeszcze czas, żeby się zmienić?
Bardzo polecam tę książkę, bo mnie bardzo zaciekawiła. A Ci, którzy lubią czytać o zmianie bohaterów i o przemianach wewnętrznym oraz o trudnościach w życiu koniecznie muszą ją przeczytać. Książka uczy i zaskakuje i mimo, że to lektura, czyli obowiązek to ja z chęcią ją przeczytałam.
Katarzyna Blicharczyk
Redakcja LIDER- Odrzykoń
„Latarnik”
Lektura szkolna, która nie przeraziła mnie, chyba ze względu na swoją krótką fabułę. Jest ona z gatunku noweli i napisał ją Henryk Sienkiewicz.
Opowiada ona o losach tytułowego latarnika o nazwisku Skawiński. Najpierw poznajemy go jako żołnierza, uczestnika powstania, człowieka odważnego i walczącego o wolność Polski. Potem staje się spokojnym latarnikiem, traci kontakt z ludźmi i przestaje marzyć o wolnej ojczyźnie. Na końcu następuje przebudzenie i Skawiński znowu odczuwa miłość, budzi się jakby ze snu. Odzyskuje siły do życia i do dalszej walki o wolność.
Książka, jak większość lektur, przeczytana przeze mnie z przymusu. Nie wciąga jakoś strasznie i jak wszystkie książki z tego okresu opowiada o walce o wolność i o przemianie głównego bohatera. Opowiada też o symbolach i tak na przykład latarnia to symbol spokoju , miejsce, gdzie człowiek jest sam i nawet szum morza nie przeszkadza a wręcz wycisza i powoduje ulgę. Inny symbol to pojawienie się książki o tytule „Pan Tadeusz”. To ona budzi emocje u Skawińskiego i jest symbolem tęsknoty za czymś upragnionym.
Generalnie polecam przeczytać, bo każdy Polak powinien znać pewne książki a ta na pewno do nich należy.
Katarzyna Blicharczyk
Gazetka Lider Odrzykoń
„Balladyna”
„Balladyna” jest to książka autorstwa Juliusza Słowackiego. Jest to lektura w klasie 7, więc musiałam do niej sięgnąć z tak zwanego obowiązku.
Czyta się ją dość ciężko, bo język jest troszkę dziwny. Akcja rozgrywa się bardzo dawno, bo za czasów króla Popiela. Ma sporo motywów baśni, bo np. dobro zwycięża nad złem i zło zostaje okrutnie ukarane. Duże znaczenie mają tu wróżki i rywalizacja między bliskimi sobie osobami. Duże znaczenie odgrywa legenda i symbol władzy króla Popiela.
Akcja nie zachwyca i dla mnie książka jest nudna. Nie lubię tego rodzaju literatury i nic na to nie poradzę. To kolejna książka z cyklu przeczytać, bo muszę i szybko zapomnieć, żeby się nie zrazić ogólnie do czytania. Nie ma raczej obrazków a to jeszcze pogłębia nudę i nijakość. Kolejna książka o prawie tym samym, tyle , że w inny sposób opowiedziane. Historia sióstr podobna do wielu z życia codziennego, tyle, że ze strasznym i tragicznym końcem.
Polecam tę książkę osobom, które lubią książki z bohaterami na zasadzie kontrastu, czyli dobro i zło. Ale też z motywami baśniowymi, jak i legendarnymi.
Katarzyna Blicharczyk
Redakcja Lider Odrzykoń
„O psach”
Książka autorstwa Marcina Jana Gorazdowskiego opowiada jak tytuł wskazuje o zwierzętach, które są najlepszymi przyjaciółmi człowieka a mianowicie o psach. Wydana została przez Multico Oficynę Wydawniczą w 2015 roku. Zredagowała ją i wybrała zdjęcia Aleksandra Zduńska a wyprodukowała Olga Fornalczyk.
Na samym wstępie jest słowo oficjalne od autora opisujące po krótce psią rasę i czym dla niego samego są psy. Pisze, że nie każdy pies jest taki sam i że podobnie jest z ludźmi. W kolejnej części opisane są organizacje zajmujące się psami, gdyż takie istnieją, o czym nie wiedziałam wcześniej. Psy podzielone są oficjalnie na grupy między innymi na :psy ozdobne i dla towarzystwa, psy gończe teriery, szpice itp. Dowiedzieć się można też co to są wystawy psów i czemu mają służyć. Można też znaleźć sporo informacji na temat tresury psiej, czyli jak nauczyć psa podstawowych zasad dobrego zachowania oraz o podstawowych błędach w tresurze.
W kolejnej części, według mnie najciekawszej, znaleźć można po kolei najciekawsze rasy psów. Jest między innymi o owczarku niemieckim, szkockim, nizinnym, podhalańskim, o dobermanie, jamniku, huskim, pekińczyki czy nawet o mieszańcu.
Na końcu jest o walorach posiadania psa i o ważnej funkcji jaka pełnią np. w policji czy jako psy przewodniki osób niewidomych.
Polecam tę książkę i tym, którzy mają już psy, bo się mogą wiele nauczyć i tym, którzy dopiero myślą o psie, bo pomoże im podjąć decyzję.
Książka jest ciekawa i ma wiele obrazków co czyni ją atrakcyjniejszą. Nie ma nudy przy czytaniu, więc polecam.
Katarzyna Blicharczyk
Redakcja Lider Odrzykoń
„Nowy rozdział”
Książka autorstwa Roberta Biedronia wydana została w 2018 roku przez Edipresse Polska. Autor w ciekawy sposób opowiada a właściwie wspomina swoją drogę do najwyższych szczeblów polskiej polityki.
Jest to trochę też książka, w której wspomina swoje dzieciństwo i miejsce gdzie przyszło mu dorastać. Było to Krosno, czyli miasto bardzo mi bliskie, bo leżące 5km od mojej miejscowości. Wspomina jak było mu tu ciężko zwłaszcza, gdy wyszła na jaw jego odmienna orientacja seksualna. Z tego powodu szybko uciekł w Polskę i chyba dzięki temu osiągnął to co osiągnął.
Robert pisze w książce o swoich planach na przyszłe lata i przedstawia swoją wizję Polski. Kraju wolnego i takiego, w którym tolerancja będzie na pierwszym miejscu. Kraju, gdzie człowiek będzie miał coś do powiedzenia i ludzie będą równo traktowani. Nie będzie lepszych i gorszych, nie będzie gorszego i lepszego sortu. Księża będą traktowani jak zwykli obywatele bez żadnych wyjątków. Pisze też o swoich marzeniach i o błędach, które popełnił.
Książka może być wskazówką dla młodych jak żyć i jak postępować, żeby osiągnąć sukces. Jest napisana ciekawym językiem i nie ma mowy o nudzie, gdy się ją czyta. Dodatkowym atutem jest duża czcionka , co powoduje, że szybko się ja czyta. W środku zamieszczone jest sporo zdjęć, co dodaje książce atrakcyjności.
Polecam ją i fanom i przeciwnikom lidera nowej partii „Wiosna” . Ci, którzy lubią Roberta dowiedzą się o nim wiele ciekawych rzeczy, a ci który go nie lubią, to może dzięki książce przekonają się do niego.
Katarzyna Blicharczyk
Redakcja Lider Odrzykoń
„Becoming- Moja Historia”
Książka jakie lubię, bo biograficzna. Napisała ją Michelle Obama i jest to książka o niej samej. Wydana została w Warszawie w 2019 roku. Ukazała się w 25 wersach językowych a na język polski przełożył Dariusz Żukowski. Książkę dedykowała swoim rodzicom, przyjaciołom, córkom i na końcu mężowi, czyli byłemu prezydentowi Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Michelle opisuje w książce swoje wspomnienia z czasów dzieciństwa. Dość wnikliwie opisuje swój dom, swoje koleżanki, otoczenie w jakim dorastała. Potem czasy szkolne i czasy studiów. Dużą ilość poświęca swojemu mężowi i opisuje okoliczności jego poznania oraz to jak się im żyło w narzeczeństwie. Potem ślub, narodziny dzieci i wejście męża do wielkiej polityki. Te czasu były dla niej ciężkie, bo córki były małe i wszystko było na jej głowie. Dużą część poświeciła czasom kiedy była pierwszą damą, czyli 2009-2017. Wspomina swoje spotkania np. z królową Elżbietą czy papieżem.
Książka zaciekawia i ciężko się od niej oderwać. Ma w środkowej części zdjęcia co dodaje jej atrakcyjności. Wiele zdjęć jest z prywatnego archiwum. Napisana jest łatwym językiem i szybko się ją czyta. Polecam gorąco w wolnym czasie a kosztuje tylko 30 złotych.
Katarzyna Blicharczyk
Redakcja LIDER Odrzykoń
