DO RECENZOWANIA KSIĄŻEK ZACHĘCA 
„Charlie i fabryka czekolady”, Roald Dahl
Ostatniweekend spędziłam w... fabryce czekolady Charliego. Wszystko za sprawąprzeczytanej lektury. To właśnie fabuła tej książki przeniosła mnie doniezwykłego i magicznego miejsca. Wszystko było tu inne niż w rzeczywistości.Charlie, główny bohater, jak każde dziecko lubi słodycze, a szczególnieczekoladę. Codziennie przechodząc obok największej Fabryki Czekolady pana Wonkimarzył o tabliczce tego smakołyku oraz zobaczeniu z bliska miejsca produkcji.Szczęśliwy los powoduje, że za sprawą Złotego Kuponu udaje mu się dostać dofabryki. A tam, otwierają się wrota wszelkich pokus i przyjemności. Chłopieczwiedza różne hale produkcyjne. W jednej ze scen jedzie tajemniczą windą, którama wiele przycisków. Po naciśnięciu wybranego guziczka można dostać się do wybranychmiejsc. To oczywiście dopiero początek pysznej, czekoladowej przygodny naszegobohatera. Charlie ma okazję zobaczyć świat, gdzie płynie czekoladowa rzeka,którą można przepłynąć landrynkową łodzią. Rośliny tam zrobione są ze słodyczy,a guma do żucia ma smak trzydaniowego obiadu. A poza tym pracują tam przemiłestworzenia, Umpa-Lumpasi.
Uroczai ciepła to książka. Bardzo wartościowa. W prosty sposób mówi o poważnychsprawach. To jedna z tych lektur, od których zaczyna się pasja czytelnicza. Niesposób tu pominąć również wspaniałych ilustracji, które dopełniają treśćksiążki. Quentin Blake - ilustrator większości książek Roalda Dahla doskonalerozumiał przekaz myśli pisarza. Dlatego idealnie udało się tutaj połączyć słowoi obraz. Jesteście ciekawi jakich pyszności skosztował Charlie? Jeśli tak, topolecam tę książkę
ZuzannaDolińska
SP im. Osadników Ziemi Mirskiej
Redakcja„Osadniczka”
"Igrzyska śmierci", Suzanne Collins
"Igrzyska śmierci" to debiutancka książka Suzanne Collins. Akcjapowieści odbywa się w bliżej nieokreślonej przyszłości w państwie, w którympanuje despotyczna władza. Kraj ten składa się z dwunastu dystryktów oraz zludności wysoce uprzywilejowanej, zamieszkującej okolice Kapitolu. Trzynastydystrykt został zmieciony z powierzchni ziemi za bunt przeciwko władzy, costało się przestrogą dla pozostałych. Co roku organizowane są Głodowe Igrzyska,w których biorą udział jeden mężczyzna i jedna kobieta (w wieku od 12–18 lat- zkażdego dystryktu. Zawodników przeważnie wybierano losowo, gdyż nie zdarzyłosię do tej pory, by znalazł się ochotnik. W zawodach mogła przeżyć tylko jednaosoba (kończyły się wraz ze śmiercią pozostałych 23 osób).
Bohaterką tej opowieści jest szesnastoletnia KatnissEverdeen, która - chcąc ratować młodszą siostrę - zgłosiła się na ochotnika.Katniss i Peeta, nieszkoleni, pochodzący z najbiedniejszego dystryktu, w oczachwidzów są skazani na porażkę.
Z całą pewnością siłą tej książki są bohaterowie. Katnissjest inteligentna i silna. Pod tą twardą powłoką skrywa się jednak czuła itroskliwa dziewczyna, która gotowa jest poświęcić wszystko dla bliskich.
Igrzyska śmierciukazują ogromny problem ludzkości. Człowiek maskłonności egoistyczne, co niektórzy nazywają "instynktemsamozachowawczym". Główna bohaterka jako jedyna nie pragnie rozlewu krwi ipostanawia zaopiekować się najmłodszą zawodniczką. Gotowa jest złamać wszystkiezasady i poświęcić bardzo wiele dla zachowania człowieczeństwa. Zakończeniejest dość przewidywalne, jednak warto pamiętać, że stanowi ono dopiero początekcyklu, który rozwija się całkiem interesująco. Książka warta przeczytania lecznie polecam jej osobom nie lubiącym ostrych scen. Moim skromnym zdaniem oceniamta powieść 5 gwiazdek na 5
Krzysztof Plewiński
Gimnazjum nr 4 w Rumi
Gazetka „Ogryzek”
"O psie, który jeździł koleją", Roman Pisarski
Książka taprzedstawia prawdziwą i wzruszającą historię pewnego psa o imieniu Lampo czylibłyskawica, którego przygarnął kolejarz. Był bardzo mądry i sprytny. Dziecikolejarza bardzo go pokochały. Lubiły się z nim bawić. Niestety pies częstoznikał na długie tygodnie, ponieważ lubił podróżować i jeździć koleją. Znali gookoliczni mieszkańcy i kolejarze. Nikogo to już nie dziwiło. Pewnego dniacóreczka kolejarza bawiła się na torach. Lampo uratował dziewczynkę sam ginącna miejscu. Jest to postać godna naśladowania.
Książka bardzo misię podobała. W czasie czytania wylałem mnóstwo łez. Wszystkim jąpolecam!
Wojciech Chodowiec
Gimnazjum nr 4 w Rumi
Gazetka „Ogryzek”
„Igrzyska śmierci”, Suzanne Collins
„Igrzyska śmierci” są poruszającą powieścią o fikcyjnym świecieniedalekiej przyszłości, w którym okrutne władze, dla rozrywkiobywateli ze stolicy, wysyłają na śmierć, dwadzieścioro czworo dzieci zdwunastu dystryktów, na śmierć pokazaną w telewizji.
Katniss Everdeen tobuntownicza, wrażliwa, troskliwa i odważna szesnastolatka, która mieszka wraz zsiostrą i matką w dwunastym dystrykcie. Jest jedyną żywicielką rodziny,pieniądze na jedzenie i inne potrzebne artykuły uzyskuje ze sprzedaży zwierzynyzdobytej podczas nielegalnych polowań w lesie. „Igrająca z ogniem”, właśnietakie przezwisko przyległo do dziewczyny podczas brania udziału w Głodowych Igrzyskach,jest wzorem do naśladowania dla każdej młodej i dorastającej dziewczyny.Katniss jest idealną siostrą, która nigdy nie pozwoliłaby skrzywdzić swojejukochanej, młodszej siostrzyczki. Kocha ją ponad własne życie. To właśniedlatego, tak bardzo, zaimponowała mi, gdy podczas dożynek, zgłosiła się zamiastPrim ( siostra Katniss).
Amerykańskapisarka, Suzanne Collins jest mistrzynią w konstruowaniu zaskakujących zwrotówakcji, doskonale przedstawia idealne połączenie refleksji z przygodą i romansemw swojej książce o przyszłości, która niepokojąco przypomina teraźniejszość.Jest to pierwszy tom trzyczęściowego cyklu.
Pani Collinsstworzyła historię, która w pewnych momentach przeraża nas, ale potrafi teżgłęboko wzruszyć. Wszystko zostało dopięte na ostatni guzik, zarówno opisymiejsc i bohaterów, jak i wszystkie rozgrywające się tam sceny. Wielkie brawa dlaPani Collins!
Iga Osięglewska
Gimnazjum nr 4 w Rumi
Gazetka „Ogryzek”
"Zew krwi", Jack London
Miłośnikom twórczości amerykańskiego pisarza JackaLondona, polecam "Zew krwi". Moim zdaniem jest to wspaniała opowieść eksponującaprzygody psa Bucka; to studiumpsychiki psa, z którego dowiadujemy się , jak bardzo pies wiąże się zczłowiekiem, jak wiele dla niego zdolny jest się poświęcić, ale i również jak bardzo cierpiał z ręki jego, jako prześladowcy i jak tę wiernośćwykorzystywał do wzbogacania się, nie licząc się z losem swego towarzysza. Piesten przeżywał różne koleje losu, od spokojnego, wygodnego życia, w jednym miejscu, do traktowania goźle w zaprzęgu w innym miejscu izmuszania go do pracy ponad siły. Ostatecznie Buck trafił do poszukiwacza złotaopiekującego się nim i wkrótce zostają przyjaciółmi.
Książka ta to jedna z najciekawszychpowieści tego autora, którą może zafascynować młodzież, gdyż ukazuje jak ważnydla przetrwania jest instynkt i siła w ramach prawa natury, a jeszcze wcześniejpoznanie jej praw, które przeważają nad cywilizacją. Świat oglądany oczami Bucka zmusza nas do rozważnej refleksji, zaskakując nas jego postawą, zmuszając dozmiany naszego własnego stosunku do tych zwierząt, nie zawsze dotąd uczciwego.Wiarą naszej zmiany na lepsze, niech będzie powiedzenie G.B.Shawa „ im bardziej poznajęludzi tym bardziej kocham psy’, lub „Niekiedy w naszej rzeczywistości jest tak, że zwierzęta są bardziej ‘ ludzkie‘niż sami ludzie’.
Sandra BronkGimnazjum nr 4 w Rumi
Gazetka „Ogryzek”
"Władca much”, William Golding
Gorąco polecam powieść Williama Goldinga "Władca much”. Jest to książka o grupie chłopcówdwunastolatków, nie tak niewinnych , jak by się wydawać mogło .Po ucieczce samolotem przedniebezpieczeństwem z terenów walki, podczas wojny, samolot awaryjnie lądujeprzy brzegu bezludnej wyspy. Ginie pilot i załoga samolotu, pozostają tylkomałoletni rozbitkowie. Chłopcy robią wszystko aby zorganizować się na dłuższypobyt na wyspie. Ustalają przebiegspotkań, decydując o tym ,że prawo ma ten kto ma muszlę znalezioną na plaży.Rozpalają ognisko , które ma skierować uwagę ewentualnej pomocy. Wodzem tej grupy zostaje Ralf.
Chłopcy powoli przyzwyczajają się do nowejrzeczywistości. Niestety na wyspie zaczyna się robić niebezpiecznie. Chłopcyzapominają przestrzegania ustalonych zasad , gaśnie ognisko , jeden z chłopcówdopuszcza się zbrodni. W grupie zapanowała niezgoda, przestają ufać sobie,rodzą się w nich okropne żądze , część z nich usiłuje przejąć władzę, byspełnić swe ciche marzenie.
Golding w powieści tej ukazał w sposób parabolicznydeklasację grupy ludzi zmuszonych do egzystowania w niecodziennychwarunkach, przedstawiając pewne ponadczasowe zagadnienia, Sam tytuł książkijest wielce wymowny, jako że po przetłumaczeniu go z języka hebrajskiegobrzmi on -‘Belzebub’.
Książka ta jest jak gdyby repliką na „Buszujący wzbożu’ J.D.Salingera, w której młodzieżprzypisuje całe zło dorosłym.’ Lord of the Flies’ jest tego zaprzeczeniem, gdyż we wręczdoskonałych warunkach, możliwości potwierdzenia swej opinii, młodzież poszła tą samą droga, którą przypisywała dorosłym.
Warto przeczytać tę ambitną w treści swej książkę , wy wzbudzić refleksje , na tematgdzie leży wyważona prawda.
Sandra BronkGimnazjum nr 4 w Rumi
Gazetka „Ogryzek”
"Latarnik", Henryka Sienkiewicza
Polecam Wam przeczytanie noweli Henryka Sienkiewicza "Latarnik".Opisuje ona historię polskiego emigrantapolitycznego, Skawińskiego, obsługującego latarnię morską na jednej z wysp obok Panamy. Nowelę tę pisarz napisał wStanach Zjednoczonych, kiedy Polska była pod zaborami. Mimo gwałtownych przygódw wojsku i niepowodzeń w pracy,Skawiński był człowiekiem uczciwym, którynigdy nie tracił wewnętrznego spokoju. Itak właśnie oceniony, zostaje przyjęty do pracy w latarni morskiej. Skawińskimiał już za sobą nadzwyczaj burzliwe życie, walczył o niepodległość Polski wpowstaniu listopadowym i w innych krajach, gdzie walczono o wolność . W końcu,po tylu potknięciach, liczył na to, że wustroniu latarni morskiej nic mu nie grozi, przestał nawet tęsknić za ojczyzną,nader ceniąc spokój. Wtedy to, otrzymał książkę przesłaną z Polski, -w tym‘Pana Tadeusza’- w której czytaniu się pogrążył, czuł się znów jak gdyby był wojczyźnie ,zapadł w mocny sen , śniąc oojczyźnie. Kiedy w następstwie tego dowiaduje się o tym ,że w wyniku jegozaniedbania rozbiła się łódź -zostaje zwolniony z pracy. Skazany ponowniena tułactwo zabiera z sobą ‘PanaTadeusza’ , jako cząstkę swej ojczyzny .
Punktem przełomowym w tej noweli było to, że Skawiński wswej nowej, jak gdyby ojczyźnie – latarni, zatracił poczucie własnejtożsamości, którą przywróciła mu ją przesyłka z Polski, w postaci pochłaniającejgo lektury. Trudno jest zrozumieć stan,w którym znalazł się Skawiński , jeśli samemu nie przeżywało się braku ojczyzny, z wątpliwą nadzieję jej odzyskania,i w takim to kontekście należy czytać tę nowelę.
Sandra BronkGimnazjum nr 4 w Rumi
Gazetka „Ogryzek”
„Giaur”, George Byron
Będąc pasjonatką twórczości George’a Byrona polecam przeczytanie powieści, pt. „Giaur”, dzieła związanego z tematyką BliskiegoWschodu. „Giaur’ to wyraz znaczący innowiercę w języku muzułmanów.
Wstęp do tegoutworu stanowi okres, w którym Grecjazaczęła walczyć z Turecką okupacją. Nie on, jednakże jest podstawowym tematemutworu, a nieszczęśliwy romans młodego Wenecjanina z Gruzinką Leilą. Leila byłaniewolnicą zmuszoną do małżeństwa z Hassanem w jego haremie. Kiedy udowodnionazostała jej zdrada, zgodnie ztamtejszymi zwyczajami, została onastracona. Hassan szybko pocieszył się inną kobietą, chociaż z Leilą był uczciwie związany. Giaur, zbuntowany,samotny ,odwrócony od świata młodzieniec, jak przystało na bohatera romantycznego,mszcząc się za śmierć swej kochanki, w wyniku walki z Hassanem zabija go. Zczasem sam osiedla się w klasztorze. Tam przed śmiercią, po sześciu latachpobytu ,wyznał mnichowi historię swejtragicznej miłości. Nie mógł żyć dłużej w cierpieniu po stracie Leili, nadal jąkochał, a zabicie Hassana nic nie zmieniło, nie zwróciło mu Leili.
Mimo burzliwej treści życia Giaura, to jego miłość doLeili jest główną treścią tego otworu, wktórego przebiegu autor przedstawia touczucie, jako przepełnione namiętnością stanowiącą istotę życia młodzieńca,która w wyniku tragicznych dla niego wydarzeń przekształca się w siłę destrukcyjną, niszcząc jego psychikę i doprowadziła do krwawej zbrodni.
Czytając ten utwór należy zdać sobie sprawę ,że jest onna wskroś tym, co wniósł okres romantyzmu, rzucając nowe spojrzenie naczłowieka ,dopatrując się sensu , tylko wuczuciach, poza rozumem , a wręcz odrzucając go jako mechanizmu -wszelkiego poznania. Skrajny indywidualizmtakiej postawy, pełen sprzeczności wewnętrznych człowieka, mógł jedynie dać to, na co wskazuje rozpaczliwy czynmłodzieńca, Giaura.
Sandra Bronk
Gimnazjum nr 4 w Rumi
Gazetka „Ogryzek”
"Przed świtem", Stephenie Meyer
"Przed świtem" to książka, która zostałastworzona przez wspaniałą, amerykańską autorkę - Stephenie Meyer. Jest onaczwartą i ostatnią częścią sagi "Zmierzch", przetłumaczonej na 35języków i sprzedanej w ponad 42 milionach egzemplarzy na całym świecie.
Powieść "Przed świtem" pojawiła się w Polsce 25marca 2009 roku. Wydało ją Wydawnictwo Dolnośląskie z siedzibą we Wrocławiu.Książka ma 720 stron, co zdecydowanie czyni ją najobszerniejszą z całej serii.Tytuł oryginału nosi nazwę "Breaking Dawn".
Przesłanie książki nie jest szczegółowookreślone. Cała saga opowiada o miłości, bardzo trudnej miłości, więcprzesłaniem może być zachęta do walki o nią.
Język książki jest całkowicie zrozumiały dla współczesnego czytelnika. Książkazostała podzielona na trzy części: w dwóch narratorem jest Bella, za to wostatniej - Jacob.
Akcja całej sagi jest wartka, zatrzymuje sięnieczęsto przy dokładniejszych opisach wampirów, wilkołaków lub wybranej sceny,która ma kluczowe znaczenie.
Stephenie Meyer czerpie pomysły z wielu źródeł - od mitologii po współczesnąliteraturę science fiction, nie można, więc jej książek nazwać wybitnienowatorskimi. Tematyką wampirów interesuje się wielu współczesnych twórców.Oryginalność Meyer polega na tym, ze połączyła legendę z romansem, a wszystkoto ubrała w prosty język. Jest to książka przeznaczona w szczególności dlanastolatków, dla których w ostatnim czasie (po sukcesie Harry'ego Pottera) niewydano żadnego bestsellera.
Dobrym posunięciem autorki były szczegółowe opisy nadprzyrodzonychzdolności wampirów, które nadają książce magicznego klimatu. Pomimo kilkuwpadek, całość można uznać za udaną. "Przed świtem" na pewno zadowolifanów całej sagi.
Iga Osięglewska
Gimnazjum nr 4 w Rumi
Gazetka „Ogryzek”
"ZMIERZCH", StephenieMeyer
Saga"Zmierzch" jest światowym fenomenem. Książki z tego cyklu zostałysprzedane w ponad 53 milionach egzemplarzy! Autorkątej bestsellerowej sagi jest Stephenie Meyer. Pierwsza część zostaławydana w 2005 roku, a w Polsce dwa lata później, czyli w 2007. Z okazji10. rocznicy wydania „Zmierzchu” Stephenie Meyer stworzyła „Życie i śmierć”.
Zmierzch to powieśćo siedemnastoletniej Izabelli Swan, która przeprowadza się do ojca, ponieważnowy mąż jej mamy jest zawodowym baseballistą i dużo podróżuje. Jejmama Renee była nieszczęśliwa zostając z nią w domu, gdy ten na długowyjeżdżał, dlatego młoda Bella postanowiła z pięknego i słonecznego Phoenixprzenieść się na stałe do ponurego i deszczowego miasteczka Forks w stanieWaszyngton. Czarlie, bo tak nazywa się jej tata, jest komendantem policji wForks i prowadzi spokojne i monotonne życie, co jest zupełnym przeciwieństwemszalonej matki Belli. Dziewczynie z początku nie podoba się w niewielkim miasteczku,do czasu, gdy poznaje tajemniczego młodzieńca o bladej i nieskazitelnej cerze,który nosi dość niespotykane imię - Edward.. Chłopak unika kontaktów z innymiludźmi, wyjątkiem jest tylko jego rodzeństwo, dwie siostry i dwóch braci.Dziewczyna dowiaduje się z czasem, że Cullenowie (rodzina Edwarda) sąwampirami, którzy ograniczają się do krwi zwierzęcej. Mimo że wiąże się to zdużym ryzykiem, Edward i Bella nadal utrzymują ze sobą kontakty. Wkrótcezakochują się w sobie, nie mogąc bez siebie żyć.
Powieść ta porwałamiliony czytelników na całym świecie i pokierowała literaturę młodzieżową wzupełnie nowym kierunku. Ja sama dzięki tej książce zaczęłam czytać dlaprzyjemności.
Powieść pokazujejak ważne jest w życiu odnalezienie swojego prawdziwego „ja”. Stephenieprzekazuje nam, że nie ważne jest, jak ludzie bardzo się od siebie różnią,ważne jest jakie uczucie ich łączy. Uczy czytelników co to prawdziwa i głębokamiłość.
Czytając już po razkolejny tą niesamowitą historię odkrywam w niej coraz to nowe wartości. Gdyzakochałam się w tej powieści miałam 12 lat, niedługo skończę 16 lat, a ona wogóle mi się nie nudzi. „Zmierzch” poleciła mi moja matka chrzestna, którawtedy była nieco przed trzydziestką. Jak widać jest ona skierowana doszerokiego grona odbiorców.
Jeżeli pytaszprzyszły czytelniku, czy warto zacząć przygodę z tą sagą? Odpowiem szybko i bezzastanowienia, tak.
Iga Osięglewska
Gimnazjum nr 4 wRumi
Gazetka „Ogryzek”
